Dostępność strony internetowej (accessibility) odnosi się do umożliwienia korzystania ze strony każdemu użytkownikowi. Kojarzyć się może z dostosowaniem danej witryny do oczekiwań osób z niepełnosprawnościami. Czego dotyczą kwestie prawne związane z WCAG 2.0 i 2.1? Kogo one dotyczą? Jakie rodzaje stron powinny być dostępne dla każdego?
Kwestie prawne związane z WCAG 2.0 i WCAG 2.1
Zasady dotyczące dostępności stron internetowych określone zostały przez Międzynarodowe Konsorcjum W3C jako standard WCAG 2.0 i 2.1. Postępowanie zgodnie z wytycznymi daje możliwość zbudować stronę, którą odwiedzić może każdy internauta. Sam termin WCAG oznacza „Wytyczne dotyczące dostępności stron internetowych” (Web Content Accessibility Guidelines). Odnosi się on do zebranych rekomendacji dotyczących tworzenia stron z jak najwyższym poziomem czytelności dla każdej grupy odbiorców, włączając także osoby niepełnosprawne.
Czym są zasady dostępności?
Okazuje się, że standard WCAG 2.1 cechuje się określonymi zasadami, które znajdują zastosowanie w świecie online. Po pierwsze podkreślić należy, że tworzone treści muszą zostać opublikowane w sposób zrozumiały oraz solidny, co pozwoli prawidłowo interpretować zgromadzone informacje.
Kolejną cechą standardu jest funkcjonalność, która odnosi się do możliwości użycia i wykorzystania danej strony internetowej. Elementy znajdujące się na stronie powinny być przekazane w sposób zrozumiały dla zmysłów użytkowników, dzięki czemu są one postrzegalne w określony sposób.
Warto także zauważyć, że za standaryzację stron odpowiadają setki twórców i korporacji z całego świata. Chodzi tutaj głównie o znane marki, przykładowo Google, Adobe, Microsoft, czy innych uczestników prywatnych.
Jakie strony muszą być „dostępne”?
Najwyższa Izba Kontroli (NIK) wskazała, że dostępność strony internetowej muszą zapewnić wszystkie urzędy administracji publicznej, a także podmioty realizujące zadania publiczne, jak również wszelkie inne jednostki, które dysponują finansami publicznymi. W Polsce już od kilku lat obowiązują reguły dotyczące minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych oraz wymiany informacji w elektronicznej formie. Serwisy internetowe podmiotów zajmujących się realizacją zadań publicznych muszą zostać dostosowane do standardu WCAG 2.1.
Grupy osób, których dotyczy web-accessibility
Warto zauważyć, że użytkowników korzystających z powyższych standardów podzielić można na kilka grup:
- Pierwszą z nich są osoby niedowidzące i niewidome. W tym przypadku korzystają one często z powiększalników lub czytników ekranów, co wpływa na ich komfort podczas korzystania ze strefy online.
- Kolejną grupą osób są osoby niesłyszące, dla których wymagane jest przygotowanie specjalnych plików multimedialnych. Wszelkie video należy wyposażyć w napisy, a na stronie znajdować się powinny tzw. podcasty, a nawet transkrypcje.
- Szczególną uwagę poświęcić warto także osobom niepełnosprawnym ruchowo, które mogą mieć problemy z wykonywaniem ruchów za pomocą myszki. W celu ułatwienia im przeglądania stron internetowych zapewnić należy możliwość nawigowania na danej stronie z użyciem klawiatury.
- Ostatnią grupą, o której trzeba pamiętać, są osoby z zaburzeniami funkcji poznawczych. Mogą one mieć problemy z pamięci czy z utrzymywaniem uwagi, dlatego pomocne jest wykonanie konsekwentnego układu stron i opisanie ich w jak najbardziej zrozumiały sposób.
Pamiętajmy o tym, że poziom zrozumiałości tekstu zależeć może głównie od danej informacji, którą pragniemy przekazać. To niezwykle ważny aspekt, który jest potrzebny każdemu użytkownikowi, nie tylko z niepełnosprawnościami.
Inne grupy osób
Okazuje się, że zalecenia odnoszące się do dostępności stron internetowych dotyczą także osób cierpiących na różnorodne zaburzenia i schorzenia, które utrudniają im codzienne funkcjonowanie. Chodzi tutaj głównie o osoby chorujące na dysleksję, czy też padaczkę fotogenną. W tym pierwszym przypadku wyjustowane teksty na stronie nie są łatwe do przeczytania, dlatego warto wyrównywać treści do lewej strony. Osoby cierpiące na padaczkę fotogenną dostawać mogą ataki, które wywołują szybko i agresywnie animowane grafiki, dlatego należy ich unikać na swoich stronach internetowych. Podkreślić należy, że ze względu na wiele istniejących schorzeń nie jest możliwe zagwarantowanie dostępności dla wszystkich osób na całym świecie. Jednakże zastosowanie się do wytycznych WAGS 2.1 pozwoli nam trafić do jak największej liczby osób, co jest sporą zaletą.
Dostępność strony internetowej jest ściśle związana z zapewnieniem wielu grupom osób korzystania z danej strony internetowej. Istnieją konkretne wytyczne, które wskazują, jakie strony internetowe powinny działać w zgodzie z powyższymi standardami. Ułatwienie korzystania ze strony danego typu odnosi się głównie do osób z niepełnosprawnościami ruchowymi, niedosłyszących, niedowidzących lub niewidomych, a także ze schorzeniami typu padaczka fotogenna lub dysleksja. Z określonych standardów korzysta coraz więcej firm i wielkich korporacji, które pragną dotrzeć do jak największej liczby odbiorców, a tym samym ułatwić im korzystanie z witryny internetowej.
